هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری کلاسیک و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند بر عملکرد جنسی و تحمل آشفتگی بود. روش: طرح پژوهش از نوع آزمایشی همراه با پیش­آزمون و پس­آزمون و گروه کنترل بود. 48 نفر از بیماران زن مبتلا به وسواس شستشو که در بازه زمانی فروردین تا تیرماه سال 1400 جهت درمان به مراکز مشاوره و خدمات روان­شناختی و روانپزشکی شهر پارس­آباد استان اردبیل مراجعه کرده بودند، به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به­ صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع­آوری داده ­ها عبارت بودند از: مقیاس وسواس فکری-عملی ییل-براون، عملکرد جنسی و مقیاس تحمل آشفتگی. درمان­ های مداخله ­ای هر کدام طی 8 جلسه و در بازه­ های زمانی مختلف انجام شد. داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری کلاسیک و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند بر عملکرد جنسی و تحمل آشفتگی در افراد مبتلا به وسواس شستشو اثربخش بوده است (05/0>P). همچنین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند به­ طور معناداری بیشتر از شناختی-رفتاری کلاسیک بوده است (05/0>P). نتیجه ­گیری: توجه به تأثیر روش درمانی شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند به عنوان درمانی جدید، پیشنهاد می ­شود.

زمینه: سرطان کولورکتال سومین سرطان شایع و دومین علت مرگ و میر در سراسر جهان است. میانگین بقای کلی در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال پیشرفته که قبلا درمان نشده است، اکنون بین 25 تا 30 ماه است. درمان اولیه برای سرطان کولورکتال متاستاتیک شامل، درمان سیستمیک (شیمی درمانی سیتوتوکسیک، درمان بیولوژیک مانند آنتی بادی ها در برابر فاکتورهای رشد سلولی، ایمونوتراپی و ترکیبات آنها است). با توجه به اینکه درمان های معمول تاثیر پذیری کمتری داشته و میزان بقا در این نوع درمان ها پایین می باشد همچنین مطالعات مختلف نشان داده اند که متناسب کردن درمان با ویژگی های مولکولی و پاتولوژیک تومور، بقای کلی را بهبود می بخشد. بنابراین پروفایل ژنومی برای تشخیص انواع سوماتیک مهم است زیرا می تواند درمان های موثر و هدفمند را شناسایی کرده و در نتیجه میزان بهبود و بقا بیماران افزایش یابد. روش ­­­کار: در این مطالعه با بررسی مقالات مختلف در زمینه روش های مختلف درمان سرطان کولورکتال به مرور نقش درمان هدفمند در مدیریت بیماران مبتلا به متاستازهای سرطان کولورکتال و همچنین استراتژی های جدید درمانی پرداخته شد. یافته ها: در حالی که درمان برای سرطان های کولورکتال موضعی به جراحی و شیمی درمانی متکی است، استراتژی های درمانی در زمینه متاستاتیک از طریق توسعه نشانگرهای زیستی برای درمان های هدفمند، مانند مهارکننده های گیرنده فاکتور رشد اپیتلیال و مهارکننده های BRAF سرین/ترئونین-پروتئین کیناز (B-Raf) بهبود یافت. مهارکننده های گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی، مهارکننده های ایمون بازرسی، یا مهارکننده های گیرنده تیروزین نوروتروفیک کیناز. نشانگرهای زیستی پیش بینی کننده برای بیماران سرطان کولورکتال متاستاتیک اکنون شامل جهش های ویروس سارکوم موش صحرایی کرستن و جهش های BRAF، بی ثباتی ریزماهواره و کمبود تعمیر عدم تطابق، تقویت های مهارکننده های گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی و همجوشی های گیرنده تیروزین نوروتروفیک کیناز است. هدف قرار دادن رگزایی، گیرنده عامل رشد اپیدرمی، panitumumab، مهار کننده های وارسی ایمنی، درمان های هدفمند BRAF، درمان هدفمند گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی، هدف قرار دادن RAS، هدف قرار دادن سیستم ایمنی و مهارکننده های TRK می تواند در درمان بهتر و موثرتر سرطان کولورکتال کاربرد داشته باشد. نتیجه گیری: در این بررسی ما بیومارکرهای پیش بینی کننده فعلی برای بیماران سرطان کولورکتال متاستاتیک و درمان هدفمند مرتبط با آن ها را مورد بحث قرار می دهیم، از جمله پارامترهای در حال ظهور برای عوامل ضد گیرنده فاکتور رشد اپیتلیال، مانند سمتی بودن تومور اولیه، مهارکننده های ایمون بازرسی برای بی ثباتی ریزماهواره. تومورهای/تعمیر عدم تطابق، پیشرفت های جدید برای سرطان های جهش یافته با BRAFV600E، درمان های ضد مهارکننده های گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی و مهارکننده های گیرنده تیروزین نوروتروفیک کیناز.

سابقه و هدف: درمان رادیونوکلئید هدفمند بر اساس گیرنده (RTRT) قدرت رادیونوکلئیدهای ساطع کننده ذرات را با قدرت هدف گیری گیرنده ها با استفاده از مولکول های زیستی شامل آنتی بادی ها و پپتیدها را ترکیب می کند. رادیونوکلئیدهای متعددی وجود دارد؛ اما تعداد انگشت شماری از آن ها دارای ویژگی های مناسب برای آلفادرمانی هدفمند (TAT) هستند که از جمله آن ها می توان به اکتینیوم-225 (225Ac)، بیسموت-213 (231Bi)، رادیوم-224 (224Ra)، سرب-212 (212Pb)، توریم-227 (227Th)، استاتین-211 (211At) و تربیوم-149 (149Tb) اشاره نمود. سرب-212 یک رادیونوکلئید است که با فروپاشی خود ذرات آلفا و بتا آزاد می کند. ویژگی های پررنگ سرب-212 مانند نیمه عمر نسبی کوتاه (64/10 ساعت)، ژنراتورهای تجاری 224Ra/212Pb، تولید درون تنی ذرات آلفا از طریق واپاشی 212Bi در محل مورد نظر، فرآیند کونژوگه شدن ساده و اتصال قوی به شلاتورها مانند DOTA و TCMC به این رادیونوکلئید را برای آلفا درمانی هدفمند جایگاه ویژه ای می دهد. TAT با سرب-212 اثربخشی درمانی قابل توجهی را در هر دو مدل آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده است. تاکنون مولکول های بیولوژیکی متعددی مانند آنتی بادی ها و پپتیدها در آزمایش های بالینی با سرب-212 نشاندار شده اند تا اثر درمانی و توانایی آن ها برای هدف قرار دادن گیرنده های مختلف مانند گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR)، گیرنده سوماتوستاتین 2 (SSTR2)، گیرنده ملانوکورتین 1 (MC1R)، آنتی ژن غشای اختصاصی پروستات (PSMA)، CD37، CD38، CD46، مولکول چسبندگی سلول های عروقی 1 (VCAM-1) و کندرویتین سولفات پروتئوگلیکان 4 (CSPG4) مورد بررسی قرار دهند. بنابراین، در این مقاله مروری ابتدا بر روی خواص فیزیکی سرب-212 و هم چنین پوشش ویژگی های شیمیایی این رادیونوکلئید (از جمله برهمکنش آن با DOTA و TCMC) تمرکز می شود. سپس مطالعات پیش بالینی روی مولکول های نشاندار شده با سرب-212 و کاربرد بالینی رادیوتریسرهای معرفی شده برای درمان رادیونوکلئیدی هدفمند بر پایه گیرنده های اشاره شده، مورد بررسی قرار می گیرد.

ازدواج مقدس ترین و پیچیده ترین رابطه میان دو انسان از دو جنس مخالف است که ابعاد وسیع و عمیق و هدف های متعددی دارد و پرداختن به روابط زناشویی و ارتقای سازگاری و رضایت میان زوجین را می توان یکی از رسالت های مهم از سطح فردی تا اجتماعی دانست. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا بر سازگاری زناشویی و رضایت زناشویی زوجین در آستانه طلاق بود. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و از لحاظ روش بر اساس طرح پژوهش و شیوه انجام، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون (با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری به کار رفته در پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده و زوج درمانی منطقه 5 تهران در سال 1401 بود و از بین این افراد با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد 40 نفر (20 زوج) انتخاب شده و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (20 نفر یا 10 زوج) و یک گروه کنترل (20 نفر یا 10 زوج) گمارده شدند. سپس، روی گروه آزمایش بسته درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا بر اساس پروتکل Afshari et al. (2022) اجرا شد. به منظور گردآوری داده ها، ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی (ENRICH) و پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS) بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی و نسخه 26 نرم افزار SPSS استفاده شد. با توجه به مقدار F و سطح معناداری به دست آمده در متغیر رضایت زناشویی (76/7 = F و 002/0 = P) و سازگاری زناشویی (11/7 = F و 002/0 = P) می توان نتیجه گرفت که متغیر مستقل (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا) به شکل معناداری باعث تغییر در متغیرهای وابسته (رضایت زناشویی و سازگاری زناشویی) شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تغییرات ایجاد شده در متغیرهای وابسته ناشی از اجرای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا بر گروه آزمایش بود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که این تأثیرات پایدار بود. بر اساس یافته های موجود می توان نتیجه گیری نمود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا بر رضایت زناشویی و سازگاری زناشویی زوجین در آستانه طلاق مؤثر بود. از این رو، پیشنهاد می شود متخصصین از فنون این رویکرد در کار خود بهره مند شوند.

1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

زمینه و هدف: اخیراً سیستم های دارورسانی نانو ساختار به عنوان سیستم های دارورسانی برای عوامل شیمی درمانی تحت مطالعه و تحقیق قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه مرور حامل های نانو ساختار جهت دارورسانی هدفمند عوامل شیمی درمانی است. مواد و روش ها: داده های این مقاله مروری با جستجو در پایگاه های PubMed وweb of science با استفاده از واژگان کلیدی سرطان، نانو دارو، نانو ذرات، لیپوزوم و محلولیت گردآوری شده است. یافته ها: در میان انواع سیستم های دارورسانی نانوساختار، لیپوزوم ها، نانو ذرات لیپیدی جامد، حامل های لیپیدی نانو ساختار، نانو ذرات پلیمری، میسلها، نانو ذرات آلبومین و کونژوگه های دارو – پلیمر سیستم های مؤثر جهت دارورسانی داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان می باشند. بسیاری از داروهای شیمی درمانی هیدروفوب بوده و محلولیت آبی پایینی دارند. علاوه بر این عدم اختصاصیت، سمیت و مقاومت دارویی از عوامل مهم شکست درمان سرطان با این داروها است. استفاده از سیستم های دارورسانی نانوساختارمهمترین روش برای مقابله با مقاومت دارویی، کاهش عوارض جانبی و بهبود کارایی درمانی است. همچنین نانوساختارهای حاوی دو یا چند دارو جهت درمان ترکیبی سرطان نیز از موضوعات چالش برانگیز است که می توانند از طریق کاهش مقاومت دارویی و ایجاد اثرات سینرژیستی باعث افزایش کارایی درمان سرطان شوند. نتیجه گیری: اگرچه توسعه سیستم های دارورسانی مختلف نانو ساختار جهت داروهای شیمی درمانی تحت مطالعه و بررسی می باشند؛ اما تعداد کمی از این سیستم ها به صورت نانو داروهای تائید شده، مطالعات بالینی را پشت سرگذاشته و وارد بازار دارویی شده اند.

اهداف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مولفه های ادراک حمایت اجتماعی افراد معتاد انجام گرفت. مواد و روش ها پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل افراد معتاد مراجعه کننده به کمپ ترک اعتیاد همیاران سلامت شهر اردبیل در سال 97 بود. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس و بدین صورت که از بین افراد مراجعه کننده به کمپ، تعداد30 نفر که شرایط ورود به نمونه را دارا بودند انتخاب شدند و به پرسشنامه ی ادراک حمایت اجتماعی پاسخ گفتند (مرحله پیش آزمون) و به طور کاملا تصادفی در 2 گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گمارش شدند که گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. درپایان پرسشنامه ادراک حمایت اجتماعی مجددا در هر دو گروه اجرا شد (مرحله پس آزمون) و داده های اجرای پیش و پس آزمون با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج این پژوهش نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش ادراک حمایت اجتماعی از سوی خانواده و دوستان افراد معتاد تاثیر معنی داری دارد، اما در متغیر ادراک حمایت اجتماعی از سوی دیگران تاثیر معناداری مشاهده نشده است. نتیجه گیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای افزایش ادراک حمایت اجتماعی از سوی خانواده و دوستان افراد معتاد قابلیت کاربرد دارد و می تواند به عنوان مداخله ای روانشناختی مورد استفاده قرار گیرد.